Pryszczyca (ang. Foot and Mouth Disease - FMD) to wirusowa, niezwykle zakaźna choroba, która dotyka zwierzęta parzystokopytne, takie jak bydło, świnie, owce i kozy. Ze względu na sposób jej przenoszenia i potencjalne konsekwencje, istotne jest, aby hodowcy znali jej objawy, metody zapobiegania oraz procedury zgłaszania.

Przenoszenie wirusa

Wirus pryszczycy może być przekazywany na kilka sposobów:

• Bezpośredni kontakt: poprzez kontakt chorych zwierząt z zdrowymi.
• Pośrednie środki: wirus może być przenoszony przez produkty mięsne, mleko, nasienie, skórę, wełnę, a nawet paszę.
• Czynniki zewnętrzne: ludzie, sprzęt, ptaki, owady i gryzonie mogą również przyczynić się do rozprzestrzeniania się wirusa.

Objawy chorobowe

Pryszczyca objawia się poprzez szereg charakterystycznych symptomów, które powinny zwrócić uwagę hodowców:

• Ogólne: gorączka, apatia, utrata apetytu oraz brak przeżuwania.
• Specyficzne: zwiększone pragnienie i nadmierna produkcja śliny.
• Zmiany skórne: pęcherze na języku, wargach i dziąsłach, a także na wymieniu i międzyracicach.
• Owrzodzenia: po pęknięciu pęcherzy mogą pojawiać się bolesne rany.
• U cieląt i prosiąt często obserwuje się biegunkę i ogólne osłabienie.

Co zrobić w przypadku podejrzenia pryszczycy?

Jeżeli zauważysz jakiekolwiek objawy pryszczycy u swoich zwierząt, niezwłocznie skontaktuj się z powiatowym lekarzem weterynarii. Ważne jest, aby:

• Zatrzymać wszystkie zwierzęta w gospodarstwie do czasu przybycia specjalisty.
• Odizolować chore zwierzęta i unikać wprowadzania osób postronnych na teren gospodarstwa.
• Przestrzegać zasad higieny oraz ograniczyć przemieszczanie się ludzi.

Ekonomiczne skutki pryszczycy

Wszystkie te działania są niezwykle istotne, ponieważ pryszczyca prowadzi do ogromnych strat ekonomicznych. W przypadku wystąpienia epidemii, konieczne może być wybijanie zakażonych stad, co skutkuje nie tylko stratami finansowymi dla hodowców, ale także ograniczeniami w obrocie zwierzętami i produktami pochodzenia zwierzęcego.